. آره بالاخره لپ تاپ گرفتم ، گرچه تو این گرونی چیزی نبود که تو برنامه داشتیم ولی کار ما رو راه میندازه شکر خدا.
و توفیق اجباری شد که همدان ، رشت ، و تمام شهرهای خط ساحلی رو تا گردنه حیران ببینیم
، قسمت هیجان انگیزش گردنه حیران بود که میتونستم سالها تو اون ارتفاعاتش با نون و ماست زندگی کنم
. میخواستم از سرعین بنویسم که برای ما که اهل چشمه آب گرم نبودیم هیچی نداشت و به ناچار رفتیم اطراف سرعین و اردبیل رو گشتیم 
. در واقع مثل عقده ای هایی شده بودیم که همش دنبال جنگل و کوه و درختن 
، خلاصه سفری بود پر از توفیق اجباری که شد یکی از بهترین مسافرت هام.
.
و من مثل ننه بزرگا دارم شاهد بزرگ شدن بچه های بقیه میشم
. وضعیت خنده داریه ولی اشکمم گاهی در میاره
، همچنان مشکل درد رو دارم و قرار جدی پیگیرش بشم ، دردم هم از قبل از عید شروع شد ، وقتی خیلی اتفاقی وسط خونه تی متوجه موجودات خیلی ریزی شدم که دارن جهیزیم رو میخورن 
، خانواده اول قبول نمیکردن و چند روزی زمان برد تا این حقیقت تلخ رو بپذیریم که خونه موریانه زده تازه شکر خدا من فهمیدم وگرنه مادرشوهر که میگفت همیشه موقع تمیز کردن میدیدتشون ولی فکر میکرده سوسک خاکین
، اما برای بالا من هم کمکش کردم و این شد که تمام عید با درد سیاتیک که نه اجازه میداد بشینم و بخوابم عید رو گذروندیم .
، یه تصمیمی هم گرفتم برای یه اشتغال خانگی که حدودا تونستم به نتیجه برسم ولی به ابزار بهتری احتیاج دارم و دنبال سرمایه گذارم .
، هنوز مثل دوتا دوست میپیچیم به پر و پای هم 
، منتهی از انرژیمون کم شده ، هرچی باشه مصطفی داره میره تو سی سال و منم داره بیست و هفت سالم میشه .
. راستی کسی عزیز رو یادشه ؟ عزیز عید عروسی کرد . ولی خوب برعکس چیزی که فکر میکردم زوج نشدیم و کم کم دورتر شدیم 
.
، الان حسابی بزرگ شده و تبدیل به تنها دوست ما شده ، خیلی جالبه که ما چطور دوستامون رو از دست میدیم و کسایی که فکر نمیکردیم دوستای جدیدمون میشن.
به طور مثال من هیچوقت فکر نمیکردم که با دوست صمیمی 12 سالم رابطم به این سردی برسه ، هیچقوت فکر نمیکردم آدمها انقدر تغییر میکنن 
، البته من هم تغییر کردم در این شکی نیست ولی به نظرم وقتی یه دوستی رو بیشتر از ده سال داری دیگه روزهای سختی رو باهاش گذروندی و اینکه تو رو یادش بره ، روز تولدت رو یادش بره فقط میتونه یه شوخی باشه 
.
و اخیرا سوالی ذهنمو درگیر خودش کرده ، اینکه جای که الان هستم همون جایی که فکر میکردم قرار بهش برسم ؟ واقعیت اینه که اگه الان دوتا بچه تو خونم جیغ میزدن
دقیقا همون چیزی میشد که میخواستم بهش برسم ولی جدا از اینا آره من همونی شدم که دوست داشتم باشم
، همیشه شوخ و خنده رو 
، قوی ، آماده برای گذشتن از مشکلات و عاشق خانوادش
، غرق در دنیای موسیقی ، فیلم ، نوشتن و گرببببه
الان که در خدمتتون هستم میخوام یه نکته ای رو اعتراف کنم که شاید برای شماهم مفید باشه 
. هیچوقت هیچوقت هیچوقت حرف بقیه برای انجام یه کاری براتون ملاک نباشه ، در اراده داشتن شما هیچ شکی نیست ولی وقتی تنها به خاطر نظر بقیه انجامش بدید هیچوقت احساس شادی و رضایت از خودتون و کارتون نخواهید داشت 
.
به طور مثال خودم ، اینبار رو صرفا به خاطر خودم وزن کردم (شکرخدا) نه به خاطر حرف بقیه ، اما شاید براتون جالب باشه واکنش های اطرافیان ، یه عده خوب متوجه نشدن اصلا(من خودمم جز این دسته از مردمم) ، یه عده تشویق کردن ، یه عده تعجب کردن و نکته جالب اینجاست که یه عده برام ناراحت شدن 
! یعنی خوب به نظرشون وقتی بیست کیلو اضافه وزن داشتم خوشگل تر بودم . ولی خوب با همه اینا هدف و نظر خودم بیشتر ملاکه برام ، نمیتونم بگم نظر اونا بی تاثیر نیست ، اما به خاطر کسی چاق نشدم که حالا به خاطر کسی لاغر بشم .
بعد من هی میگم بیست کیلو بیست کیلو ، خودمم تصور ذهنیم نهایت یه رقم دو و صفر بود تا اینکه مهمون اومد خونمون ، داشت عکسای قبل و بعدم رو مقایسه میکرد و دهنش باز بود ، این بین برگشت گفت " دیگه اجازه ندی وزنت انقدر بشه هااااا ، بیست کیلو کم نیستا!! فکر کن دوتا گونی ده کیلویی هرجایی میبردی با خودت" و خوب من اون لحظه خودمم متحیر شدم از توصیفش ، بعد خود الانم رو تصور کردم در حالی که دارم دوتا گونی ده کیلوی رو هر روز میبرم اینور اونور 
، مخصوصا پله های خونه رو که تصور کردم کمرم گرفت اصن ، خلاصه از این برداشت از ماجرا خیلی خوشم اومد
تعریف ها هم خوب به شدت لذت بخشه و نمیشه ازشون غافل شد ، بار اول که خواهر شوهر بعد مدتها بدون چادر دیدم چشاش گرد شد ، اومد جلو انگار که میخواد یه چیز مهم بگه برگشت گفت یاسمن باربی شدیاااا 
. من ؟!! باربی ؟! با اینکه هیچ شباهتی به باربی ندارم اما ذوق مرگ شدم
. خلاصه الان منتظرم یکی جدید منو ببینه واکنشش رو ببینم.
حالا از قسمت هیجان انگیز لاغر شدنم بگم ، هیجان انگیزتر از اندازه شدن شلوارلی قدیمی چی میتونه باشه به نظرتون 
؟ بزار بگم بهتون ، وقتی کل زندگی شویی وزنتون از شوهرتون بیشتر باشه عقده این بغل کردن های خارجی که پسره دختره رو پرت میکنه هوا تو دلتون میمونه
، یعنی انقدر مزه داد انقدر مزه داد که تا یه روز نیشم باز بود ، نکته هیجان انگیزش این بود که وقتی انداختم بالا تا بغلم کنه متوجه شدم چقدر نسبت به قبل سبک ترم ، اگه بگم یکی از دلایلم برای کاهش وزن این بوده دروغ نگفتم ، عقده ای هم خودتونید برید به خودتون بخندید.
ای وای اینو داشت یادم میرفت ، جدیدا خواستگار پیدا شده برام اونم دوتا ، آی خندیدیم با مصطفی آی خندیدیم ، خدایی اگه دختری برای پسرتون میپسندید اول دستشو ببینید ، حلقه برای اینجور مواقع استفاده میشه . بعد شما فکر کن منه خودشیفته هی میرم واسه مادرشوهرم تعریف میکنم.
گفتم داریم سریال فرندز میبینیم ؟! این سری مصطفی اومد و گیر داد کل فیلم های سری کمپانی مارول رو ببینیم 
، هیچی دیگه اول یکم نه آوردم ولی بعد نمیشد ولش کرد که ، چهار روز متوالی چسبیدیم به مبل و دیدن فیلم . کلا مدل ما اینطوریه که نمیبینیم نمیبینیم یهو کل شب و روز میشینیم نگاه میکنیم ، بازی پی سی هم همینطوره ، میبینی مثلا یه سال سمت پی سی نمیریم بعد بازی جدید میگیریم همه دعوا سر اینکه اول کی بازی کنه 
.
فعلا روی وزن 67 استاپ کردم ، یه مسافرت در پیش داریم ، برم و بیام و برنامه جدید از مربیم بگیرم 
. خیلیا از رژیمم پرسیده بودن ، قبلا هم گفتم حذف کامل قند حتی قند مصنوعی ، البته جز قند مواد غذایی مثل نون یا میوه و خرما ، حذف کامل روغن جز روغن زیتون ، حذف نان سفید اما استفاده از نان جو و برنج و سیب زمینی ، استفاده از سبزیجات و پروتئین زیاد ، برنامم هم زیر نظر یه مربی بدنسازیه ، رژیم منو هر کسی نمیتونه بگیره ، رژیمم هم براساس سلایق و فاکتورهای جسمی خودمه ، شما باید رژیم غذایی مناسب با خودتون رو انتخاب کنید و رژیمی که بتونید تا آخر عمر ادامه بدید ، مثلا من الان دارم میرم سفر رژیمم رو ول نمیکنم ، این دیگه عادت غذایی منه بقیه هم کم کم متوجه میشن من چی نمیخورم چی میخورم و همراهیم میکنن
آقا خبر جدید رو بگمممممم ، زهره جیگرم ، هم دوره ای خودم تو وبلاگ نویسی چند هفته پیش نی نی خوشگلش به دنیا اومد
و من با دیدن عکسش کلی ذوق زدم ، اطرافیان زیاد بچه دار میشن اما نمیدونم چرا وقتی میبینم بچه های وبلاگی ثمره عشقشون به دنیا میاد انقدر زیاد کیف میکنم . خلاصه که اینجا هم به دوست گلم تبریک میگم این نعمت بزرگ رو ، امیدوارم عاقبت به خیر بشید.
راستی قالب جدید چطوره ؟ گفتم 4 سال گذشت از عروسیمون ، دیگه قالب رو تغییر بدم
پ.ن : ببخشید اگه بحث این روزای وبلاگ همش شده رژیم ، جو این مدت اطرافم فعلا هول این موارد هست
انشاالله پست بعدی با عکس میام خدمتتون
، میشه گفت بیشتر از 9 سال که تجربه این رده وزنی رو نداشتم و تو این فاصله هم بیشتر از 5 بار رژیم گرفتم ولی نتونستم ادامش بدم ، نمیدونم چه رازی در این یکی رژیمم نهفتس که خسته نمیشم اصـــــلا ! چش نزنم حالا خودمو خوبه
دیوانه کردن منو ، انقدر ندادن ندادن که استراحت مصطفی تموم شد ، تا تموم شد اینا حقوق رو واریز کردن ، منم خوب نمیتونستم دو شیفت صبر کنم تا بریم بیرون ، این شد که پای شوهر نشستم مغزشو شستم که روز تعطیل رو مرخصی بگیره 
، ولی خداروشکر گول کرم شکممو نخوردم 
، ساعت پنج صبح بود حدودا که چشمام رفت ، ساعت هشت صبح به زور همه رو بیدار کردم و رفتیم سراغ مامان و بابا و پیش به سوی صبحونه 
، اینطور شد که تصمیم گرفتیم بریم یکی از مغازه هایی که خیلی کم میریم چون معمولا جنسای خاص میاره و باعث میشه همش ولخرجی کنیم . نگم براتون که خودمون رو تو مغازه خفه کردیم.
، دوباره رفتیم یه سری خرید انجام دادم برای خونه و بعدش رفتیم سراغ مسعود و عزیز (دوستای مصطفی) و ریحانه ، پیش به سوی شام
، من از اول رژیمم یه جا رو نشون کرده بودم برای شام ، حالا شما فکر کنید چقدر میتونستم بدشانس باشم که اونجا کلا تعطیل کرده باشن ! گفتیم اشکال نداره بریم اون یکی رستوران محبوبم که از قضا اونم تغییر منو داده بود ، یعنی میخواستم گریه کنم دیگه ، اونم منی که از ریسک کردن و امتحان جای جدید به شدت میترسم ، آخرش قبول کردم بریم یه جا که مصطفی با نشون دادن عکس و تعریف تا حدودی نظرم رو جلب کرد . ، یه پیتزا سه نفره سفارش دادم با نون سیر و پاستا و سیبزمینی با پنیر ، بچه ها هم پیتزا و ساندویچ های خودشون ، رفتیم نشستیم که چشمم خورد به کتف و بال سوخاری و قارچ سوخاری ، دهنم آب که چه عرض کنم رودخونه ای راه افتاد
، گفتم کی پایه اس با من بخوره ، همه گفتن ما ، خلاصه مصطفی رفت این دوتا رو هم سفارش داد ، دغدغه بعدی که به وجود اومد این بود که حالا چطور بخوریم !؟
برای شرح این ماجرا فقط کافیه بگم از پیتزام فقط دو برش خوردم و هنوز که هنوزه عقدش موند تو دلم ، اشتباهات مرگ بارم خوردن نوشابه روی غذام و اون سیب پنیر کوفتیه که با پنیرش اغفالم کرد و معدمو گرفت
، وضعیت بقیه هم بهتر از من نبود ، برعکس چیزی که فکر میکردم من بیشتر از بقیه تونستم بخورم و این اثباتی بر دیگر توانایی های من بود . 
، چون قطعا معدم گنجایش اون حجم از خوراکی و غذا رو نداشت . چون حتما براتون سوال شده باید بگم خیر بعد از اون روز وزنم بیشتر نشد و تازه به طرز عجیبی کمتر شد.
، البته من رسما بعد از تموم شدن درسم دیگه روزای هفته هم یادم نمیمونه دیگه چه برسه به ماه و سال ، الان هم به لطف رژیم روزای هفته یادم میمونه ، منتهی شروع تابستون واسه من با چند حالت شروع میشه ، اول اینکه ریحانه مدرسش تموم میشه و همش خونه ماست و دوم اینکه اهواز جهنم میشه و قشنگ میشه در عرض یک دقیقه زیر آفتاب برشته بشی ، سوم اینکه مصطفی روزی چندبار اون ایده همیشگیش رو مطرح میکنه مبنی بر رفتن از اهواز ، شاید باورتون نشه حتی شهر هم انتخاب کرده ، هرچی هوا گرم تر میشه مصمم تر هم میشه ، هوا که خنک میشه یادش میره ، البته حقم داره ، تو این هوا بری سرکار اونم محوطه باز ، برق هم بره ، آبم نباشه که حتی بری دستشویی ، اونم 12 ساعت کاری !!! 
من بودم از اهواز که هیچی از کره زمین میرفتم نپتون یا ترجیحا پلوتو ، البته الانم دمای اتاق خوابش چیزی از سیاره پلوتو کم نداره ، کولر اتاق رو روشن کرده 
، درم بستم براش ، تخت تخت گرفته خوابیده 
، تو مدت سفر بابام کلی دنبال کرد اداره برق ، اونا هم گفتن فاکتور بیارید تا خسارت بگیرید ، ولی انقدر تیکه تیکه تعمیر کردیم وسایل رو که اصلا ارزش دنبال کردنشو نداشت ، الان هم که برق میره و برمیگرده میریم با سلام و صلوات دونه دونه وسایل خونه رو تست میکنیم .
، الان در وزن 71 به سر میبرم ، قرار 70 که شدم یه روز کامل وعده آزاد جایزم باشه
، وای خدا باورم نمیشه ، یعنی برنامه دارم به هفتاد روش سامورایی با غذا خودمو بکشم ، کلی برنامه دارم برای اون روز ، مصطفی هم هربار یادآوری میکنه که نمیتونم همه اینا رو بخورم اما چون مصلحت خودش و شکمش رو در این دید که تو این برنامه منو همراهی کنه زیاد تاکید نمیکنه رو این موضوع که مبادا من منصرف بشم 
، ناهار هنوز میلم به چیزی نرفته ، شاید بریم بریون بزنم شایدم خودم از اون ماکارونی خفنای خودم درست کنم
، و عـــــــــــــصر ، میریم نیاوران یه کیک شکلاتی با روکش قهوه میگیریم و جشن میگیریم 
، و اُمـــــــــــــــــــــــــــــــــا شااااام
، یه برنامه سِری خفنی دارم جرات ندارم به مصطفی بگم چون میترسم از فکر فراهم کردنش پانیک اتک بهش دست بده ، ولی خوب شما محرم اسرارید میشه بهتون گفت ، جز اون چند نفری که پیج مصطفی رو دارن ممکنه برن بهش بگن
خوب اول میریم اهواز برگر یه سیب پنیر ویژه میگیریم ، بعد میریم پیتزا فمیلی شعبه اولش یه سیب زمینی ماشروم میگیریم با هاتداگ ، بعد همه اینا رو میبریم فامیلی شعبه دو ، اونجا پیتزا چیکن باربیکیو سفارش میدیم ، البته قسمت اصلیش مونده ، حتما باید چند نفر رو با خودمون ببریم چون من میخوام به غیر از غذاهای خودم از غذای بقیه هم بخورم.
، تو ذهنم خیلی کمتر به نظر میومدن اما در قالب کلمات اوووووف .
، اینبار که رفتیم رفاه یه سس جدید کشف کرد " دیپ چیز چدار " محصول مهرام ، آقــــــــــا مههههه خود سسه لامصب ، اصلا خدای سساست ، بعد رسما مصطفی اینو با همه چیز میخوره ، امروز یکم جرات کردم مزه کردم ازش داشتم از میزان لذتی که دریافت کردم سکته رو میزدم ، به مصطفی گفتم راستی یادت باشه اون روز که میریم واسه وعده آزادم این سسه رو هم ببریم ، میخوام پیتزامو با این بخورم ، گفت باشه ، یکم بعد دقت کردم اینجور که مصطفی خیارشور رو میزنه تو این سسه و میخوره ظرف شیشه ایش هم بهم نمیرسه 
، از اون موقع به شدت روی سسه غیرتی شدم ، میبینم مصطفی زیاد ازش میخوره رگای گردنم میزنه بیرون ، بهش گفتم خیلی داری زیاده روی میکنی ها!!! حواسم بهت هست ، گفت نگران نباش بابا هستش تا اون موقع ، گفتم اینجور که تو میخوری بعید میدونم ، میگه نگران نباش از زیر سنگم شده برات پیدا میکنم میخرم ، یه همچین شوهری با درک بالا دارم من 
؛ این روش باعث شده نتونم ناخونک هم بزنم به غذای بقیه و برای همین به رژیمم بهش بیشتر وفادار موندم ، انشاالله بعد از رسیدن به وزن هفتاد هم میریم به سمت مرحله بعد یعنی 65 و اگر خدا اراده و صبری بده بهم تا 62 خودم رو برسونم ، البته واقعا گفتنش راحته ، در اصل این وزن کم کردن من نیاز به یه سری مهارت ها داره ، من جمله مهارت مقاومت در برابر غذاهای خودم ، مهارت مقابله با وسوسه های مصطفی ، مهارت پرت کردن حواسم تو مهمونی و تولدها ، مهارت ناخونک نزدن به سیب زمینی و تهدیگ ، پس به چه نتیجه ای میرسیم ؟ اینکه واقعا دمم گرم 
، مگه جرات داشت شام درست کنه برای خودش ، نوننننن حالا با اجازه من یکم پنیر شاید میذاشتم بخوره ، بعد دیدم اینطور نمیشه ، امکانش هست طلاقم بده و اینکه نمیشه به همه مثل مصطفی زور گفت که ، نمیشه تولد نرفت مثلا ، اینجور شد که تصمیم گرفتم خودم رو بیشتر مقاوم کنم 
، همین باعث شد مصطفی آزاد بشه از اسارت من و همونطور که من لاغر میشم اون وزن اضافه میکنه . 
، حسابی خود شیرینی میکنه سیاه سوخته ، حس میکنم میخواد جای خودشو باز کنه ، چون قبلا علاقه ای به ابراز احساسات نداشت ولی فکر کنم این مدت که رابطه مارو با توبی دیده حسودیش شده یکم 
، دیگه فکر نکنم نیاز باشه قول بدم که باز میام ؟! خودتون حتما فهمیدید چه بچه خوبی شدم ! پس بازم میبینمتون 
، نفسم بالا نمیومد ، البته تهش یه لحظه دلم گرفت ، دلم واسه اون یاسمن سرخوش و بی خیال تنگ شد ، به مصطفی گفتم چی شد انقدر تغییر کردیم ، ما که خیلی شر و سر حال بودیم ، هر شب بیرون با بچه ها و گردش ، حتی اگه پولم نداشتیم ولی بیرون رو میرفتیم
، اما الان پیش میاد که مثلا یه هفته از خونه بیرون نمیریم ، در حدی که اخیرا اومدم برم خونه مامانم دیدم یا خدا چقدر یهو هوا گرم شده ، برگشتم به مصطفی گفتم هوا چه یهو گرم شدااااا !!!!!، چپ چپ نگام میکنه
گفت خوب تو اول بیا بیرون قبلش بعد مقایسه کن ، آخرین بار فصل قبل بیرون بودی .
.، بعد میبینم من هنوز همون شیطنت و انرژی رو دارم اما تمرکزم روش کمتر شده 
، مصطفی تازه فوتبال هم رفته بود ، منم بعد کارای افطار افتاده بودم ، مصطفی برگشت بهم گفت میشه بری گوشیمو بیاری ؟ با آه و ناله گفتم کجاست ، گفت پشت سرت رو میز ، منم بلند شدم با زور رفتم سر میز میبینم نیست ، گفتم نیست اینجا که ؟! گفت رو اپن رو برو ببین ، رفتم میبینم نیست ، گفتم ای بابا نیست اینجا همممم ، گفت پس تو اتاقه برو ببین ، خش و خش رفتم سمت اتاق میبینم اونجا هم نیست ، یه لحظه تازه دوزاریم افتاد ، برگشتم بهش گفتم تو اصن میدونی گوشیت کجاست 
؟!!نیشش باااااز میگه خوب تو ماشینه حتما ، یعنی میخواستم برم سمتش مثل یه پلنگ گشنه و افسارگسیخته ، دیدم ریحانه قرمز شده از خنده افتاده رو مبل ، منم پاشیدم از خنده ، خدایی شوهر دیوونه گرفتم من ، بعد جالبیش اینجاست با چشاش اشاره به سوییج ماشینم میکنه میخنده پچه پررو ، نه تو رو خدا من برم بیارم برات حتما !!؟
، تازه بعضی وقتا دلشم میسوزه براشون ، دیوانه نیست این خدایی ؟!الان یه مشت آدم عصبی و خشن دارن این مطلبو میخونن که ممکنه هر لحظه به قصد کشت به من حمله ور بشن ولی هی جلوی خودم رو گرفتم ، حتی میترسیدم کامنتا رو ببینم 
منم تسلیم شدم 
و تصمیم گرفتم بیام قبل از سال جدید اینجا رو با حظور زیبای خودم منور کنم
سلام به دوستای گلم
متاسفانه همچنان مشکل خطمون برطرف نشده و فکر کنم رسما سال دیگه آماده بشه ، خدا رو چه دیدین شایدم همین اسفند درست بشه ، با همه اینا دلم حسابی برای نوشتن تو این خونه تنگ شده ، برای وبلاگاتون برای نظراتتون ، اصن چطورید حالتون خوبه ؟
شما همیشه میاین اینجا حال ما رو میپرسید ولی من چند ماه اصلا نتونستم بیام و جوایای حالتون بشم .این دفعه شما تو نظرات بگید حالتون چطوره دوستای گلم .
ما هم خوبیم خدا رو شکر ، مصطفی هم تصمیم گرفته و داره دوباره ورزش میکنه و میره فوتبال ، منم که یه رژیم دیگه گرفتم (دکتر دوکان) برای یه ماه که تا حالا 4 کیلو باهاش کم کردم خدا رو شکر اما خیلی ضعیف شدم و همین باعث شد سرمای بدی بخورم و چند روزیه بیحالم .
دیگه چیزی تا آخرای رژیمم نمونده و ایشاالله خرداد ماه دیگه تموم میشه و باید شروع کنم برای تثبیت وزنم و تقویت کردن تا ضعف بدنم جبران بشه.
این عید هم ایشاالله به خوشی بگذره و سال خوبی در پیش هممون باشه ، از اونجایی که مصطفی مرخصی نداره و شانس ما سال تحویل شب کاره امسالم مثل سال قبل پیشم نیست اما از وسطای عید قرار بریم کرج و حسابی خوش بگذرونیم .
نمیدونید چقدر عکس دارم که نشونتون بدن ولی حیف که هنوز نرم افزار میهن بلاگ امکان عکس گذاشتن رو اضافه نکرده پس بعد از عید با یه عالمه عکس در خدمتتون خواهم بود.
در آخر مواظب خودتون باشید و تو نظرات از خودتون بگید برامون میخوام ببینم امسال عید چه برنامه هایی دارید:*
درباره این سایت